Σαλ, Μισέλ

(Chasles). Γάλλος μαθηματικός (Επερνόν 1793 – Παρίσι 1880). Απόχτησε μεγάλη φήμη το 1837, μετά τη δημοσίευση του έργου του Ιστορική επισκόπηση πάνω στην αρχή και την εξέλιξη των μεθόδων στη γεωμετρία. Χρημάτισε καθηγητής της γεωδαισίας και της εφαρμοσμένης μηχανικής και στη συνέχεια των μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Παρισιού από το 1841, ενώ από το 1846 διατέλεσε καθηγητής της ανώτερης γεωμετρίας στη Σορβόννη. Στα συγγραφικά του έργα πραγματεύεται θέματα της γεωμετρίας σύμφωνα με τις μεθόδους των γεωμετρών της αρχαιότητας. Τα συγγράμματα του Σ. θεωρήθηκαν αργότερα το επιστέγασμα και η σύνθεση της κλασικής προβολικής γεωμετρίας. Κυριότερα από αυτά, εκτός από εκείνο που αναφέρθηκε παραπάνω, είναι: Εγχειρίδιο της ανώτερης γεωμετρίας (1852), Εγχειρίδιο των κωνικών τομών (1865) κ.ά.